Jezioro wyraźnie dzieli się na część południową . płytszą, z wyspami, obficie zarośniętą . oraz północną . głębszą, o mniej urozmaiconej linii brzegowej. Żegluga po wodach Kisajna wymaga nie lada doświadczenia, aby uporać się z utrudnieniem, jakim są występujące tutaj nieoznaczone kamienie. Pasmo trzcin rosnących na brzegach i kamienie wystające spod tafli wody utrudniają cumowanie .na dziko.. Akwen podlega dużemu wpływowi warunków atmosferycznych. Na szlakach wodnych o długości kilkudziesięciu kilometrów napotkać można dużą różnorodność warunków wietrznych, różny stopień zafalowania, przeszkody nawigacyjne. Jezioro zaliczane jest do typu leszczowego.

W południowo-wschodnim krańcu Kisajna, w niewielkiej zatoce Tracz znajduje się wejście do Kanału Giżyckiego zwanego inaczej Kanałem Łuczańskim. Na obu brzegach zatoki są przystanie, przy których można położyć maszt (przed wpłynięciem do kanału), zrobić zapasy niezbędnych rzeczy. Tablice informacyjne przed wpłynięciem do kanału informują żeglarzy o godzinach otwierania mostu obrotowego, pod którym nie ma możliwości przepłynięcia, gdy jest on zamknięty. Płynąc na północ od zatoki Tracz w kierunku Sztynortu, lewą burtą mijamy malownicze wyspy o stromych brzegach, które wabią swym urokiem żeglarzy (nie dajmy się zwieść, są to rezerwaty przyrody, wstęp zabroniony). Wschodni brzeg jeziora jest częściowo zalesiony, częściowo łąkowy, porośnięty trzcinami, niedostępny, mało atrakcyjny do postoju. Żeglując północnym kursem, za półwyspem Olchowy Róg rozciąga się zatoka, przy której usytuowana jest wieś Pierkunowo. Tor wodny w tym miejscu wyznacza linia czerwonych boi oddzielająca wspomnianą zatokę od północnej części akwenu. W zatoce występują liczne niewidoczne kamienie i mielizna rozciągająca się wzdłuż brzegu pomiędzy Olchowym Rogiem a Królewskim Rogiem. Postój w zatoce nie jest zalecany amatorom mazurskiej żeglugi. Dla informacji tych, którzy jednak zdecydują się zatrzymać w tym miejscu, możemy dodać, iż na północ od wioski jest pole biwakowe.

Następna możliwość zacumowania z miejscem dla kilku jachtów jest dopiero na cyplu Królewski Róg. Tu również warunki są trudne, dno usłane głazami, należy więc zachować szczególną ostrożność podczas dobijania do brzegu. Na wysokości Królewskiego Rogu i Wysokiego Rogu w kierunku wschodnim rozciąga się widok na jezioro Dargin. Wypływając na znacznie rozszerzające się wody, należy zachować dużą ostrożność. Przy silnych wiatrach północnych i północno-zachodnich warunki do żeglowania są wymarzone, ale zarazem niebezpieczne. Wiejące tutaj często wiatry gnają fale, które mają gdzie urosnąć.

U wrót jeziora Dargin czyha na żeglarzy jeszcze jedno niebezpieczeństwo . a mianowicie Ławica Sztynorcka i Głazy Sztynorckie (jest to duże wypłacenie z kamiennym dnem). Głazy Sztynorckie zlokalizowane są około 400 m na południe od Sztynorckiego Rogu. Są oznaczone tablicami ostrzegawczymi, ale przy dużym zafalowaniu mogą być niewidoczne. Żeglarze zmierzający w kierunku Mamr płyną wzdłuż toru wodnego. Zielone boje mijamy lewą burtą . daje to gwarancję ominięcia głazów. Na północy jeziora Kisajno jest wejście do Kanału Sztynorckiego. Wejście do kanału jest mało widoczne od strony jeziora. Brzeg północny jest bowiem trudno dostępny, częściowo bagienny. Jedyne miejsce na postój jest przy prawej główce wejścia do Kanału Sztynorckiego (lecz podczas dobijania trzeba zachować szczególną ostrożność, miejscami występuje tu mielizna). Jest tu miejsce na postój dla kilkunastu jachtów. Niedaleko znajduje się wioska żeglarska. Nie ma też przeszkód (linii wysokiego napięcia, mostów), które uniemożliwiałyby płynięcie kanałem prowadzącym do przystani T.I.G.A. w Sztynorcie. Do portu możemy zatem zawinąć z postawionym masztem.

Wypływając z jeziora Tajty na Kisajno, pod mostem na wysokości Pięknej Góry mijamy wąski przesmyk między tymi jeziorami . jest to kanał Piękna Góra. W odległości około 500 m na północny zachód od przesmyku znajduje się przystań pozwalająca nam na wygodne postawienie masztu. Przystań ta zlokalizowana jest na półwyspie Mały Ostrów. Właśnie w okolicach Małego Ostrowa zaczyna się tzw. .Łabędzi Szlak., który rozciąga się wzdłuż brzegu zachodniego. Żeglując od południa, musimy odnaleźć wąską cieśninę między półwyspem Mały Ostrów a wyspą Duży Ostrów (nie jest to łatwe) i przepłynąć w kierunku zachodniego brzegu Kisajna. Przesmyk ten znajduje się około kilometra na północny zachód od główki kanału Piękna Góra. Cieśnina jest bardzo wąska. Jej minimalna szerokość wynosi miejscami nawet około 50 m. Przepłynięcie wymaga wzmożonej ostrożności nawet od doświadczonego żeglarza.

Nie zapominajmy, że po pokonaniu przesmyku wpływamy na akwen o kilometrowej szerokości. Wzdłuż południowo-zachodniego brzegu na znacznej długości rozciąga się mielizna sięgająca nawet do 30 m w głąb jeziora. Wraz z występowaniem mielizny możemy spodziewać się również płytko osadzonych kamieni. Południowo-zachodni brzeg jeziora to głównie teren porośnięty gęstą roślinnością, częściowo podmokły. Brak miejsc i warunków do zakotwiczenia. Prawą burtą mijamy rezerwaty przyrody na wyspach. Cumowanie przy ich brzegach jest zabronione. Płynąc dalej na północ, możemy dostrzec, że na horyzoncie rozpościera się mała wysepka Światłowy Ostrów, za którą skrywa się cypel Gucki Róg. Jest to bodajże jedyne miejsce na .Łabędzim Szlaku. odpowiednie do postoju. Mając na trawersie Gucki Róg, możemy zdecydować się w tym miejscu na opuszczenie .Łabędziego Szlaku.. W takim przypadku obieramy kurs północno-wschodni i przepływamy między wyspami Sosnowy i Górny Ostrów. Szlak ten jest żeglowny i prowadzi w kierunku wschodniego brzegu Kisajna. Jeśli natomiast zdecydujemy się płynąć dalej .Łabędzim Szlakiem., musimy skierować łódź do przesmyku pomiędzy Guckim Rogiem i wyspą Górny Ostrów. Na północnym-zachodzie od Guckiego Rogu rozciąga się wąska zatoka Zimny Kąt. Wzdłuż całej długości zatoki są zaciszne miejsca do postoju. Na cyplu przy wejściu do zatoki funkcjonuje pole biwakowe, jest mały sklepik. Na północ od Górnego Ostrowa wije się szereg małych wysp. Penetracja możliwa jest tylko kajakiem. Żeglarze płynący jednostką większą niż kajak powinni kierować się na północny-zachód. Mijając lewą burtą zatokę, wypływamy na szersze wody Kisajna. Płynąc zachodnią stroną jeziora, na wysokości Sarniego Rogu około 400 m od brzegu, występuje skupisko kamieni. Brzeg zachodni tworzy potężny półwysep Fuleda, klinem rozdzielający jeziora Dobskie i Kisajno. Wokół cypla Wysoki Róg leży szereg kamieni. Zachodnio-północny brzeg Kisajna nie jest zbyt gościnny. Na dnie są liczne kamienie, powalone drzewa. Dopiero na samym końcu Półwyspu Fuledzkiego znajdziemy dogodne miejsce na biwak z dobrym podejściem. Z tego miejsca widać dokładnie wejście do Kanału Sztynorckiego.

Kiedy wypływamy z Kirsajt przez wąską cieśninę pomiędzy Ostrym Rogiem i półwyspem Kurka, wyłania się przed nami duża tafla wody Mamr Właściwych. Wyznaczony szlak prowadzi nas przez środek jeziora do samego Węgorzewa. My jednak opłyniemy akwen wzdłuż linii brzegowej. Płynąc na wschód wzdłuż południowej linii brzegowej, nie znajdziemy dogodnych warunków do postoju “na dziko”.

Brzegi tej części jeziora są niedostępne, bagniste, a dodatkowo dostępu do nich broni pas trzcin wchodzący w głąb jeziora. Na trawersie naszej łodzi widoczny jest komin cegielni w Składowie, a oprócz niego możemy dostrzec maszty zacumowanych jachtów. Mogą nam one ułatwić dopłynięcie do wąskiego kanału w Składowie, który skrywa niewielką przystań. Przy silnie wiejących wiatrach zachodnich skorzystanie z przystani może być utrudnione. Mijając komin cegielni prawą burtą, wpływamy do sporej zatoki Mamr noszącej nazwę jezioro Bodma. Żegluga w tym rejonie może być niebezpieczna. Na środku jeziora (zatoki) rozciąga się bowiem duża płycizna oznaczona bojami. Południowo-wschodnie brzegi również nie są gościnne, a na dodatek rozciąga się wzdłuż nich płycizna. Jezioro Bodma łączy się ze Święcajtami w swej północno-wschodniej części poprzez cieśninę Kalska Bramka. W przesmyku znajdziemy miejsce na postój, lecz na brzeg i tak trzeba będzie dojść pieszo. Jest płytko i jednostki o większym zanurzeniu mogą mieć problemy z dotarciem do brzegu. Tu lepiej zróbmy zwrot i opływając półwysep Kal, skierujmy się w stronę Węgorzewa. Wypływając z zatoki Bodna, trzeba uważać, gdyż na wysokości komina cegielni znajduje się grupa płytko osadzonych głazów. Wskazane jest przepłynięcie tego niebezpiecznego odcinka blisko północnego lub południowego brzegu w kierunku wyznaczonego szlaku.

Żeglując szlakiem na północ, z prawej burty możemy dostrzec zarośniętą trzcinami dość niegościnną linię brzegową z licznymi rozległymi płyciznami. Dopływamy do północno-wschodniego zakątka Mamr. Poprzez rzekę Węgorapę i Kanał Węgorzewski możemy dotrzeć do najdalej na północ wysuniętego miasta Krainy Wielkich Jezior Mazurskich – Węgorzewa

Unikalny most obrotowy na Kanale Giżyckim (jeden z dwóch czynnych w Europie). Most otwierany jest ręcznie. Cała operacja trwa około 5 minut.
zamek w Giżycku wzniesiony przez zakon krzyżacki około 1341 roku. Położony jest nad kanałem łączącym dwa jeziora . Niegocin i Kisajno. W 1365 roku Litwini zdobyli i spalili zamek. W połowie XVI wieku przebudowano zamek, nadając mu charakter renesansowej siedziby. Obecnie zachowało się jedno skrzydło mieszkalne.
Twierdza Boyen W samym centrum krainy Wielkich Jezior Mazurskich pomiędzy dwoma wielkim jeziorami (Kisajno i Niegocin), w zachodniej części miasta leży zbudowana w latach 1844 – 1856 twierdza Boyen. Ponad 90 zabytkowych budynków i schronów, doskonale zachowanych umocnień ziemnych z wewnętrzną powierzchnią ponad 100 ha otoczono kamienno – ceglanym murem Carnota o długości ponad 2300m.
Twierdza Boyen . w samym centrum Krainy Wielkich Jezior Mazurskich pomiędzy dwoma wielkim jeziorami (Kisajno i Niegocin), w zachodniej części miasta leży zbudowana w latach 1844-56 Twierdza Boyen. Tworzy ją ponad 90 zabytkowych budynków i schronów, doskonale zachowanych umocnień ziemnych z wewnętrzną powierzchnią ponad 100 ha. Wszystko otoczono kamienno-ceglanym murem Carnota o długości ponad 2300 m
Sztynort . jest jedną z ciekawszych mazurskich atrakcji turystycznych, jego piękno, a zarazem tajemniczość przyciąga co roku wielu turystów. To właśnie tu, na przesmyku między jeziorami Mamry, Kirsajty i Dargin, nad niewielkim Jeziorem Sztynorckim obejrzeć możemy przepiękny zespół pałacowo-parkowy. W latach 1572-1945 Sztynort był główną siedzibą rodową Lehndorffów, jednego z potężniejszych rodów szlachty pruskiej.
“Łabędzi Szlak” okolice wysp tworzą wspaniały klimat i nastrój godny polecenia wszystkim żeglarzom

• w południowo-zachodniej części jeziora (około 30 m od brzegu) jest bardzo płytko, występuje również szereg kamieni, które mogą uszkodzić miecz.
• pół kilometra na północ od wyspy Dębowa Górka (najdalej wysunięta na północ), mniej więcej na trawersie Olchowego Rogu, jest drugie skupisko kamieni.
• kolejne skupisko podwodnych głazów leży w odległości około 800 m od zachodniego brzegu na wysokości Sarniego Rogu.
• na przedłużeniu Wysokiego Rogu jest kolejna przeszkoda . kamienie.
• w północnej części jeziora, w rozległej zatoce na wschodnim brzegu (od Olchowego Rogu do Królewskiego Rogu), rozciąga się mielizna i są liczne nieoznaczone kamienie
• wybierając się na dłuższą żeglugę, nie należy zapomnieć o odpowiedniej ilości zapasów (jedzenia, paliwa), gdyż akwen jest ubogi w infrastrukturę.
• Ławica Sztynorcka i Głazy Sztynorckie leżą około 400 m na południe od Sztynorckiego Rogu.
• płynąc od strony Sztynortu, kierując się na wschód, pod most na Kisajtach, możemy płynąć wzdłuż północnego brzegu, zachowując mniej więcej 100 m odległość;
• na wysokości Sarniego Rogu, około 400 m od brzegu, są kamienie.
• na cyplu Półwyspu Fuledzkiego . Wysokim Rogu . w okolicach brzegu są kamienie.
• most obrotowy . Giżycko.

Otwarcie mostu od 1 kwietnia 2003 r. do 31 maja 2003 r. i od 16 września 2003 r. do 31 października 2003 r. odbywało się po wcześniejszym telefonicznym uzgodnieniu z obsługą mostu

Wszystkie opisy jezior i szlaków żeglarskich zamieszczone na stronach internetowych firmy VIP mają wyłącznie charakter informacyjny. W związku z niniejszym, firma VIP nie ponosi odpowiedzialności za ewentualne zdarzenia mogące zaistnieć w trakcie użytkowania sprzętu wodnego na obszarze Wielkich Jezior Mazurskich. Wszystkie informacje zostały przygotowane pod względem ich aktualności i według naszej najlepszej wiedzy w momencie umieszczania ich na stronach naszego serwisu.